Deus, in adiutórium meum inténde.
Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio et nunc et semper et in sǽcula sæculórum. Amen.
HYMNUS
Dei fide, qua vívimus,
qua spe perénni crédimus,
per caritátis grátiam
Christi canámus glóriam,
Qui ductus hora tértia
ad passiónis hóstiam,
crucis ferens suspéndia
ovem redúxit pérditam.
Precémur ergo súbditi,
redemptióne líberi,
ut éruat a sǽculo
quos solvit a chirógrapho.
Christum rogámus et Patrem,
Christi Patrísque Spíritum;
unum potens per ómnia,
fove precántes, Trínitas. Amen.
PSALMODIA
Ant. Advenérunt nobis dies pæniténtiæ ad rediménda peccáta, ad salvándas ánimas.
Mirabília testimónia tua, *
ídeo servávit ea ánima mea.
Declarátio sermónum tuórum illúminat *
et intelléctum dat párvulis.
Os meum apérui et attráxi spíritum, *
quia præcépta tua desiderábam.
Convértere in me et miserére mei *
secúndum iudícium tuum cum diligéntibus nomen tuum.
Gressus meos dírige secúndum elóquium tuum, *
et non dominétur mei omnis iníquitas.
Rédime me a calúmniis hóminum, *
ut custódiam mandáta tua.
Fáciem tuam illúmina super servum tuum *
et doce me iustificatiónes tuas.
Rívulos aquárum deduxérunt óculi mei, *
quia non custodiérunt legem tuam.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Deus stetit in concílio divíno, *
in médio deórum iúdicat.
« Usquequo iudicábitis iníque *
et fácies peccatórum sumétis?
Iudicáte egéno et pupíllo, *
húmilem et páuperem iustificáte.
Erípite páuperem *
et egénum de manu peccatóris liberáte ».
Nesciérunt, neque intellexérunt, in ténebris ámbulant;
movebúntur ómnia fundaménta terræ.
Ego dixi: « Dii estis *
et fílii Excélsi omnes ».
Vos autem sicut hómines moriémini *
et sicut unus de princípibus cadétis.
Surge, Deus, iúdica terram, *
quóniam tu hereditábis in ómnibus géntibus.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ad Dóminum, cum tribulárer, clamávi, *
et exaudívit me.
Dómine, líbera ánimam meam a lábiis mendácii, *
a lingua dolósa.
Quid detur tibi aut quid apponátur tibi, *
lingua dolósa?
Sagíttæ poténtis acútæ *
cum carbónibus iuniperórum.
Heu mihi, quia peregrinátus sum in Mosoch, *
habitávi ad tabernácula Cedar!
Multum íncola fuit ánima mea *
cum his, qui odérunt pacem.
Ego eram pacíficus; *
cum loquébar, illi impugnábant me.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Advenérunt nobis dies pæniténtiæ ad rediménda peccáta, ad salvándas ánimas.
LECTIO BREVIS
Sap 11, 23-24a
Miseréris ómnium, Dómine, quia ómnia potes; et dissímulas peccáta hóminum propter pæniténtiam. Díligis enim ómnia, quæ sunt, et nihil odísti eórum, quæ fecísti.
Cor mundum crea in me, Deus.
Et spíritum firmum ínnova in viscéribus meis.
ORATIO
Orémus.
Deus, qui ineffabílibus mundum rénovas sacraméntis, præsta, quǽsumus, ut Ecclésia tua et ætérnis profíciat institútis, et temporálibus non destituátur auxíliis. Per Christum Dóminum nostrum.
Amen.
Deinde, saltem in celebratione communi, additur acclamatio:
Benedicámus Dómino.
Deo grátias.
Text © LIBRERIA EDITRICE VATICANA.
© 1999-2024 J. Vidéky