9. Aprilis 2025

Feria quarta, tempus Quadragesimæ, hebdomada 5
hebdomada 1 psalterii

Vesperæ

Deus, in adiutórium meum inténde.

Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio et nunc et semper et in sǽcula sæculórum. Amen.

HYMNUS

Iesu, quadragenáriæ

dicátor abstinéntiæ,

qui ob salútem méntium

præcéperas ieiúnium,

Adésto nunc Ecclésiæ,

adésto pæniténtiæ,

qua supplicámus cérnui

peccáta nostra dílui.

Tu retroácta crímina

tua remítte grátia

et a futúris ádhibe

custódiam mitíssime,

Ut, expiáti ánnuis

compunctiónis áctibus,

tendámus ad paschália

digne colénda gáudia.

Te rerum univérsitas,

clemens, adóret, Trínitas,

et nos novi per véniam

novum canámus cánticum. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 Dóminus illuminátio mea et salus mea, quem timébo? 

Psalmus 26 (27)
In periculis fiducia
I
Ecce tabernaculum Dei cum hominibus (Ap 21, 3).

Dóminus illuminátio mea et salus mea, *

quem timébo?

 Dóminus protéctor vitæ meæ, *

a quo trepidábo?

Dum apprópiant super me nocéntes, *

ut edant carnes meas;

qui tríbulant me et inimíci mei, *

ipsi infirmáti sunt et cecidérunt.

Si consístant advérsum me castra, *

non timébit cor meum;

si exsúrgat advérsum me prœ́lium, *

in hoc ego sperábo.

Unum pétii a Dómino, hoc requíram: *

ut inhábitem in domo Dómini ómnibus diébus vitæ meæ,

ut vídeam voluptátem Dómini *

et vísitem templum eius.

Quóniam occultábit me in tentório suo, *

in die malórum.

Abscóndet me in abscóndito tabernáculi sui, *

in petra exaltábit me.

Et nunc exaltátur caput meum *

super inimícos meos in circúitu meo.

Immolábo in tabernáculo eius hóstias vociferatiónis, *

cantábo et psalmum dicam Dómino.

Glória Patri et Fílio *

et Spirítui Sancto,

sicut erat in princípio et nunc et semper *

et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. Dóminus illuminátio mea et salus mea, quem timébo?

Ant. 2 Vultum tuum, Dómine, requíram: ne avértas fáciem tuam a me.

II
Quidam surgentes falsum testimonium ferebant adversus Iesum (Mc 14, 57).

Exáudi, Dómine, vocem meam, qua clamávi, *

miserére mei et exáudi me.

De te dixit cor meum: †

« Exquírite fáciem meam! ». *

Fáciem tuam, Dómine, exquíram.

Ne avértas fáciem tuam a me, *

ne declínes in ira a servo tuo.

Adiútor meus es tu, ne me reícias *

neque derelínquas me, Deus salútis meæ.

Quóniam pater meus et mater mea dereliquérunt me, *

Dóminus autem assúmpsit me.

Osténde mihi, Dómine, viam tuam *

et dírige me in sémitam rectam propter inimícos meos.

Ne tradíderis me in ánimam tribulántium me; †

quóniam insurrexérunt in me testes iníqui *

et qui violéntiam spirant.

Credo vidére bona Dómini *

in terra vivéntium.

Exspécta Dóminum, viríliter age, *

et confortétur cor tuum, et sústine Dóminum.

Glória Patri et Fílio *

et Spirítui Sancto,

sicut erat in princípio et nunc et semper *

et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. Vultum tuum, Dómine, requíram: ne avértas fáciem tuam a me.

Ant. 3 Ipse primogénitus omnis creatúræ, in ómnibus primátum tenens.

Canticum
Christus primogenitus omnis creaturæ et primogenitus ex mortuis

Cf. Col 1, 12-20

Grátias agámus Deo Patri, *

qui idóneos nos fecit in partem sortis sanctórum in lúmine;

qui erípuit nos de potestáte tenebrárum *

et tránstulit in regnum Fílii dilectiónis suæ,

in quo habémus redemptiónem, *

remissiónem peccatórum;

qui est imágo Dei invisíbilis, *

primogénitus omnis creatúræ,

quia in ipso cóndita sunt univérsa †

in cælis et in terra, *

visibília et invisibília,

sive throni sive dominatiónes *

sive principátus sive potestátes.

Omnia per ipsum et in ipsum creáta sunt, †

et ipse est ante ómnia, *

et ómnia in ipso constant.

Et ipse est caput córporis ecclésiæ; †

qui est princípium, primogénitus ex mórtuis, *

ut sit in ómnibus ipse primátum tenens,

quia in ipso complácuit omnem plenitúdinem habitáre *

et per eum reconciliáre ómnia in ipsum,

pacíficans per sánguinem crucis eius, *

sive quæ in terris sive quæ in cælis sunt.

Glória Patri et Fílio *

et Spirítui Sancto,

sicut erat in princípio et nunc et semper *

et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. Ipse primogénitus omnis creatúræ, in ómnibus primátum tenens.

LECTIO BREVIS

Eph 4, 32 – 5, 2

Estóte ínvicem benígni, misericórdes, donántes ínvicem, sicut et Deus in Christo donávit vobis. Estóte ergo imitatóres Dei sicut fílii caríssimi et ambuláte in dilectióne, sicut et Christus diléxit nos et trádidit seípsum pro nobis oblatiónem et hóstiam Deo in odórem suavitátis.

RESPONSORIUM BREVE

Ego dixi: Dómine, * Miserére mei.

Ego dixi: Dómine, * Miserére mei.

Sana ánimam meam, quia peccávi tibi.

Miserére mei.

Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto.

Ego dixi: Dómine, * Miserére mei.

CANTICUM EVANGELICUM

Ad Magnificat, ant. Quid me quǽritis interfícere, hóminem qui vera locútus sum vobis?

Exsultatio animæ in Domino

Lc 1, 46-55

Magníficat *

ánima mea Dóminum,

et exsultávit spíritus meus *

in Deo salvatóre meo,

quia respéxit humilitátem ancíllæ suæ. *

Ecce enim ex hoc beátam me dicent omnes generatiónes,

quia fecit mihi magna, qui potens est, *

et sanctum nomen eius,

et misericórdia eius in progénies et progénies *

timéntibus eum.

Fecit poténtiam in bráchio suo, *

dispérsit supérbos mente cordis sui;

depósuit poténtes de sede *

et exaltávit húmiles;

esuriéntes implévit bonis *

et dívites dimísit inánes.

Suscépit Israel púerum suum, *

recordátus misericórdiæ,

sicut locútus est ad patres nostros, *

Abraham et sémini eius in sǽcula.

Glória Patri et Fílio *

et Spirítui Sancto,

sicut erat in princípio et nunc et semper *

et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ad Magnificat, ant. Quid me quǽritis interfícere, hóminem qui vera locútus sum vobis?

PRECES

Deum omnipoténtem et providéntem exaltémus. Ipse scit ómnia, quibus índiget pópulus suus, sed vult nos primum de regno suo sollícitos. Ideo acclamémus:

Advéniat regnum tuum et iustítia eius.

Pater sancte, qui Christum ut pastórem animárum nostrárum dedísti, adésto pastóribus et pópulis eórum diligéntiæ créditis, ne gregi desit cura pastóris,

neque pastóribus obœdiéntia gregis.

Advéniat regnum tuum et iustítia eius.

Induc christiános, ut fratérna pietáte infírmis auxiliéntur,

et ipsi Fílio tuo in iis subvéniant.

Advéniat regnum tuum et iustítia eius.

Fac ut nondum Evangélio credéntes Ecclésiam tuam ingrediántur,

eámque bonis opéribus semper ædíficent in caritáte.

Advéniat regnum tuum et iustítia eius.

Da nobis peccatóribus véniam a te impetráre,

et simul reconciliári cum Ecclésia tua.

Advéniat regnum tuum et iustítia eius.

Præsta, ut defúncti ad vitam tránseant ætérnam,

et semper tecum commoréntur.

Advéniat regnum tuum et iustítia eius.

Pater noster, qui es in cælis,
sanctificétur nomen tuum;
advéniat regnum tuum;
fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra.
Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie;
et dimítte nobis débita nostra,
sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris;
et ne nos indúcas in tentatiónem;
sed líbera nos a malo.

ORATIO

Sanctificáta per pæniténtiam tuórum corda filiórum, Deus miserátor, illústra, et, quibus præstas devotiónis afféctum, præbe supplicántibus pium benígnus audítum. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.

Amen.

Absente sacerdote vel diacono, et in recitatione a solo, sic concluditur:

Dóminus nos benedícat,
et ab omni malo deféndat
et ad vitam perdúcat ætérnam.

Amen.

Text © LIBRERIA EDITRICE VATICANA.

© 1999-2024 J. Vidéky