Miserére mei, Deus, *

secúndum misericórdiam tuam;

et secúndum multitúdinem miseratiónum tuárum *

dele iniquitátem meam.

Amplius lava me ab iniquitáte mea *

et a peccáto meo munda me.

Quóniam iniquitátem meam ego cognósco, *

et peccátum meum contra me est semper.

Tibi, tibi soli peccávi *

et malum coram te feci,

ut iustus inveniáris in senténtia tua *

et æquus in iudício tuo.

Ecce enim in iniquitáte generátus sum, *

et in peccáto concépit me mater mea.

Ecce enim veritátem in corde dilexísti *

et in occúlto sapiéntiam manifestásti mihi.

Aspérges me hyssópo, et mundábor; *

lavábis me, et super nivem dealbábor.

Audíre me fácies gáudium et lætítiam, *

et exsultábunt ossa, quæ contrivísti.

Avérte fáciem tuam a peccátis meis *

et omnes iniquitátes meas dele.

Cor mundum crea in me, Deus, *

et spíritum firmum ínnova in viscéribus meis.

Ne proícias me a fácie tua *

et spíritum sanctum tuum ne áuferas a me.

Redde mihi lætítiam salutáris tui *

et spíritu promptíssimo confírma me.

Docébo iníquos vias tuas, *

et ímpii ad te converténtur.

Líbera me de sanguínibus, Deus, Deus salútis meæ, *

et exsultábit lingua mea iustítiam tuam.

Dómine, lábia mea apéries, *

et os meum annuntiábit laudem tuam.

Non enim sacrifício delectáris, *

holocáustum, si ófferam, non placébit.

Sacrifícium Deo spíritus contribulátus, *

cor contrítum et humiliátum, Deus, non despícies.

Benígne fac, Dómine, in bona voluntáte tua Sion, *

ut ædificéntur muri Ierúsalem.

Tunc acceptábis sacrifícium iustítiæ, oblatiónes et holocáusta; *

tunc impónent super altáre tuum vítulos.

Glória Patri et Fílio *

et Spirítui Sancto,

sicut erat in princípio et nunc et semper *

et in sǽcula sæculórum. Amen.

Hab 3, 2-4. 13a. 15-19

Dómine, audívi auditiónem tuam, *

et tímui, Dómine, opus tuum.

In médio annórum vivífica illud, *

in médio annórum notum fácies.

Cum irátus fúeris, *

misericórdiæ recordáberis.

Deus a Theman véniet, *

et Sanctus de monte Pharan.

Operit cælos glóriæ eius, *

et laudis eius plena est terra.

Splendor eius ut lux erit, †

rádii ex mánibus eius: *

ibi abscóndita est fortitúdo eius.

Egréssus es in salútem pópuli tui, *

in salútem cum christo tuo.

Viam fecísti in mari equis tuis, *

in luto aquárum multárum.

Audívi, et conturbátus est venter meus, *

ad vocem contremuérunt lábia mea.

Ingréditur putrédo in óssibus meis, *

et subter me vacíllant gressus mei.

Conquiéscam in die tribulatiónis, *

ut ascéndat super pópulum, qui invádit nos.

Ficus enim non florébit, *

et non erit fructus in víneis;

mentiétur opus olívæ, *

et arva non áfferent cibum;

abscíssum est de ovíli pecus, *

et non est arméntum in præsépibus.

Ego autem in Dómino gaudébo *

et exsultábo in Deo salvatóre meo.

Dóminus Deus fortitúdo mea, †

et ponet pedes meos quasi cervórum *

et super excélsa mea dedúcet me.

Glória Patri et Fílio *

et Spirítui Sancto,

sicut erat in princípio et nunc et semper *

et in sǽcula sæculórum. Amen.

Lauda, Ierúsalem, Dóminum; *

colláuda Deum tuum, Sion.

Quóniam confortávit seras portárum tuárum, *

benedíxit fíliis tuis in te.

Qui ponit fines tuos pacem *

et ádipe fruménti sátiat te.

Qui emíttit elóquium suum terræ, *

velóciter currit verbum eius.

Qui dat nivem sicut lanam, *

pruínam sicut cínerem spargit.

Mittit crystállum suam sicut buccéllas; *

ante fáciem frígoris eius quis sustinébit?

Emíttet verbum suum et liquefáciet ea, *

flabit spíritus eius, et fluent aquæ.

Qui annúntiat verbum suum Iacob, *

iustítias et iudícia sua Israel.

Non fecit táliter omni natióni, *

et iudícia sua non manifestávit eis.

Glória Patri et Fílio *

et Spirítui Sancto,

sicut erat in princípio et nunc et semper *

et in sǽcula sæculórum. Amen.

Lc 1, 68-79

Benedíctus Dóminus Deus Israel, *

quia visitávit et fecit redemptiónem plebi suæ

et eréxit cornu salútis nobis *

in domo David púeri sui,

sicut locútus est per os sanctórum, *

qui a sǽculo sunt, prophetárum eius,

salútem ex inimícis nostris *

et de manu ómnium, qui odérunt nos;

ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris *

et memorári testaménti sui sancti,

iusiurándum, quod iurávit ad Abraham patrem nostrum, *

datúrum se nobis,

ut sine timóre, de manu inimicórum liberáti, *

serviámus illi

in sanctitáte et iustítia coram ipso *

ómnibus diébus nostris.

Et tu, puer, prophéta Altíssimi vocáberis: *

præíbis enim ante fáciem Dómini paráre vias eius,

ad dandam sciéntiam salútis plebi eius *

in remissiónem peccatórum eórum,

per víscera misericórdiæ Dei nostri, *

in quibus visitábit nos óriens ex alto,

illumináre his, qui in ténebris et in umbra mortis sedent *

ad dirigéndos pedes nostros in viam pacis.

Glória Patri et Fílio *

et Spirítui Sancto,

sicut erat in princípio et nunc et semper *

et in sǽcula sæculórum. Amen.