Miserére mei, Deus, *

secúndum misericórdiam tuam;

et secúndum multitúdinem miseratiónum tuárum *

dele iniquitátem meam.

Amplius lava me ab iniquitáte mea *

et a peccáto meo munda me.

Quóniam iniquitátem meam ego cognósco, *

et peccátum meum contra me est semper.

Tibi, tibi soli peccávi *

et malum coram te feci,

ut iustus inveniáris in senténtia tua *

et æquus in iudício tuo.

Ecce enim in iniquitáte generátus sum, *

et in peccáto concépit me mater mea.

Ecce enim veritátem in corde dilexísti *

et in occúlto sapiéntiam manifestásti mihi.

Aspérges me hyssópo, et mundábor; *

lavábis me, et super nivem dealbábor.

Audíre me fácies gáudium et lætítiam, *

et exsultábunt ossa, quæ contrivísti.

Avérte fáciem tuam a peccátis meis *

et omnes iniquitátes meas dele.

Cor mundum crea in me, Deus, *

et spíritum firmum ínnova in viscéribus meis.

Ne proícias me a fácie tua *

et spíritum sanctum tuum ne áuferas a me.

Redde mihi lætítiam salutáris tui *

et spíritu promptíssimo confírma me.

Docébo iníquos vias tuas, *

et ímpii ad te converténtur.

Líbera me de sanguínibus, Deus, Deus salútis meæ, *

et exsultábit lingua mea iustítiam tuam.

Dómine, lábia mea apéries, *

et os meum annuntiábit laudem tuam.

Non enim sacrifício delectáris, *

holocáustum, si ófferam, non placébit.

Sacrifícium Deo spíritus contribulátus, *

cor contrítum et humiliátum, Deus, non despícies.

Benígne fac, Dómine, in bona voluntáte tua Sion, *

ut ædificéntur muri Ierúsalem.

Tunc acceptábis sacrifícium iustítiæ, oblatiónes et holocáusta; *

tunc impónent super altáre tuum vítulos.

Glória Patri et Fílio *

et Spirítui Sancto,

sicut erat in princípio et nunc et semper *

et in sǽcula sæculórum. Amen.

Is 45, 15-25

Vere tu es Deus abscónditus, *

Deus Israel salvátor.

† Confúsi sunt et erubuérunt omnes, *

simul abiérunt in confusiónem fabricatóres idolórum.

Israel salvátus est in Dómino salúte ætérna; *

non confundémini et non erubescétis usque in sǽculum sǽculi.

Quia hæc dicit Dóminus, †

qui creávit cælos, ipse Deus, *

qui formávit terram et fecit eam, ipse fundávit eam;

non ut vácua esset, creávit eam, †

ut habitarétur, formávit eam: *

« Ego Dóminus, et non est álius.

Non in abscóndito locútus sum, *

in loco terræ tenebróso;

non dixi sémini Iacob: “Frustra quǽrite me”. *

Ego Dóminus loquens iustítiam, annúntians recta.

Congregámini et veníte et accédite simul, *

qui salváti estis ex géntibus.

Nesciérunt, qui levant lignum sculptúræ suæ *

et rogant deum non salvántem.

Annuntiáte et veníte et consiliámini simul. *

Quis audítum fecit hoc ab inítio, ex tunc prædíxit illud?

Numquid non ego Dóminus, †

et non est ultra Deus absque me? *

Deus iustus et salvans non est præter me.

Convertímini ad me et salvi éritis, omnes fines terræ, *

quia ego Deus, et non est álius.

In memetípso iurávi: †

Egréssa est de ore meo iustítia, *

verbum, quod non revertétur;

quia mihi curvábitur omne genu, *

et iurábit omnis lingua ».

« Tantum in Dómino » dicent *

« sunt iustítiæ et robur! ».

Ad eum vénient et confundéntur †

omnes, qui repúgnant ei: *

in Dómino iustificábitur et laudábitur omne semen Israel.

Glória Patri et Fílio *

et Spirítui Sancto,

sicut erat in princípio et nunc et semper *

et in sǽcula sæculórum. Amen.

Iubiláte Dómino, omnis terra, *

servíte Dómino in lætítia;

introíte in conspéctu eius *

in exsultatióne.

Scitóte quóniam Dóminus ipse est Deus; †

ipse fecit nos, et ipsíus sumus, *

pópulus eius et oves páscuæ eius.

Introíte portas eius in confessióne, †

átria eius in hymnis, *

confitémini illi, benedícite nómini eius.

Quóniam suávis est Dóminus; †

in ætérnum misericórdia eius, *

et usque in generatiónem et generatiónem véritas eius.

Glória Patri et Fílio *

et Spirítui Sancto,

sicut erat in princípio et nunc et semper *

et in sǽcula sæculórum. Amen.

Lc 1, 68-79

Benedíctus Dóminus Deus Israel, *

quia visitávit et fecit redemptiónem plebi suæ

et eréxit cornu salútis nobis *

in domo David púeri sui,

sicut locútus est per os sanctórum, *

qui a sǽculo sunt, prophetárum eius,

salútem ex inimícis nostris *

et de manu ómnium, qui odérunt nos;

ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris *

et memorári testaménti sui sancti,

iusiurándum, quod iurávit ad Abraham patrem nostrum, *

datúrum se nobis,

ut sine timóre, de manu inimicórum liberáti, *

serviámus illi

in sanctitáte et iustítia coram ipso *

ómnibus diébus nostris.

Et tu, puer, prophéta Altíssimi vocáberis: *

præíbis enim ante fáciem Dómini paráre vias eius,

ad dandam sciéntiam salútis plebi eius *

in remissiónem peccatórum eórum,

per víscera misericórdiæ Dei nostri, *

in quibus visitábit nos óriens ex alto,

illumináre his, qui in ténebris et in umbra mortis sedent *

ad dirigéndos pedes nostros in viam pacis.

Glória Patri et Fílio *

et Spirítui Sancto,

sicut erat in princípio et nunc et semper *

et in sǽcula sæculórum. Amen.