16. Augusti 2025

S. Stephani Hungariæ
memoria ad libitum

Natus est in Pannonia circa annum 969; baptismate suscepto, rex Hungariæ coronatus est anno 1000. In subditis regendis iustus, pacificus, pius fuit, leges Ecclesiæ ad amussim servans et bonum subditorum quǽrens. Plures episcopatus fundavit et vitam Ecclesiæ maxime fovit. Mortuus est apud Albam Regalem (Szekesfehérvar), anno 1038.

Officium lectionis

Deus, in adiutórium meum inténde.

Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio et nunc et semper et in sǽcula sæculórum. Amen. Allelúia.

Omnia supra dicta omittuntur, quando Invitatorium immediate præcedit.

HYMNUS

Iesu, redémptor ómnium,

perpes coróna cǽlitum,

in hac die cleméntius

nostris favéto vócibus,

Sacri tui qua nóminis

conféssor almus cláruit,

cuius celébrat ánnua

devóta plebs sollémnia.

Per illa quæ sunt sǽculi

gressu seréno tránsiit,

tibi fidélis iúgiter

iter salútis pérsequens.

At rite mundi gáudiis

non cor cadúcis ápplicans,

cum ángelis cæléstibus

lætus potítur prǽmiis.

Huius benígnus ánnue

nobis sequi vestígia;

huius precátu sérvulis

dimítte noxam críminis.

Sit, Christe, rex piíssime,

tibi Patríque glória

cum Spíritu Paráclito,

in sempitérna sǽcula. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 Confiteántur Dómino misericórdiæ eius, et mirabília eius fíliis hóminum.

Psalmus 106 (107)
Pro liberatione gratiarum actio
Verbum misit Deus filiis Israel evangelizans pacem per Iesum Christum (Act 10, 36).
I

Confitémini Dómino, quóniam bonus, *

quóniam in sǽculum misericórdia eius.

Dicant, qui redémpti sunt a Dómino, *

quos redémit de manu adversárii,

et de regiónibus congregávit eos, †

a solis ortu et occásu, *

ab aquilóne et mari.

Erravérunt in solitúdine, in inaquóso, *

viam civitátis habitatiónis non invenérunt.

Esuriéntes et sitiéntes, *

ánima eórum in ipsis defécit.

Et clamavérunt ad Dóminum, cum tribularéntur, *

et de necessitátibus eórum erípuit eos.

Et dedúxit eos in viam rectam, *

ut irent in civitátem habitatiónis.

Confiteántur Dómino propter misericórdiam eius *

et mirabília eius in fílios hóminum,

quia satiávit ánimam sitiéntem *

et ánimam esuriéntem replévit bonis.

Sedéntes in ténebris et umbra mortis, *

vincti in mendicitáte et ferro,

quia exacerbavérunt elóquia Dei *

et consílium Altíssimi sprevérunt.

Et humiliávit in labóribus cor eórum, *

infirmáti sunt, nec fuit qui adiuváret.

Et clamavérunt ad Dóminum, cum tribularéntur, *

et de necessitátibus eórum liberávit eos.

Et edúxit eos de ténebris et umbra mortis *

et víncula eórum dirúpit.

Confiteántur Dómino propter misericórdiam eius *

et mirabília eius in fílios hóminum,

quia contrívit portas ǽreas *

et vectes férreos confrégit.

Glória Patri et Fílio *

et Spirítui Sancto,

sicut erat in princípio et nunc et semper *

et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. Confiteántur Dómino misericórdiæ eius, et mirabília eius fíliis hóminum.

Ant. 2 Ipsi vidérunt ópera Dei et mirabília eius.

II

Stulti facti sunt in via iniquitátis suæ *

et propter iniustítias suas afflícti sunt;

omnem escam abomináta est ánima eórum, *

et appropinquavérunt usque ad portas mortis.

Et clamavérunt ad Dóminum, cum tribularéntur, *

et de necessitátibus eórum liberávit eos.

Misit verbum suum et sanávit eos *

et erípuit eos de interitiónibus eórum.

Confiteántur Dómino propter misericórdiam eius *

et mirabília eius in fílios hóminum,

et sacríficent sacrifícium laudis *

et annúntient ópera eius in exsultatióne.

Qui descéndunt mare in návibus, *

faciéntes operatiónem in aquis multis,

ipsi vidérunt ópera Dómini *

et mirabília eius in profúndo.

Dixit et excitávit spíritum procéllæ, *

et exaltáti sunt fluctus eius.

Ascéndunt usque ad cælos †

et descéndunt usque ad abýssos; *

ánima eórum in malis tabescébat.

Turbáti sunt et moti sunt sicut ébrius, *

et omnis sapiéntia eórum devoráta est.

Et clamavérunt ad Dóminum, cum tribularéntur, *

et de necessitátibus eórum edúxit eos.

Et státuit procéllam eius in auram, *

et tacuérunt fluctus eius.

Et lætáti sunt quia siluérunt, *

et dedúxit eos in portum voluntátis eórum.

Confiteántur Dómino propter misericórdiam eius *

et mirabília eius in fílios hóminum,

et exáltent eum in ecclésia plebis *

et in convéntu seniórum laudent eum.

Glória Patri et Fílio *

et Spirítui Sancto,

sicut erat in princípio et nunc et semper *

et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. Ipsi vidérunt ópera Dei et mirabília eius.

Ant. 3 Vidébunt recti et lætabúntur, et intéllegent misericórdias Dómini.

III

Pósuit flúmina in desértum *

et éxitus aquárum in sitim,

terram fructíferam in salsúginem *

a malítia inhabitántium in ea.

Pósuit desértum in stagna aquárum *

et terram sine aqua in éxitus aquárum.

Et collocávit illic esuriéntes, *

et constituérunt civitátem habitatiónis.

Et seminavérunt agros et plantavérunt víneas *

et fecérunt fructum in provéntum suum.

Et benedíxit eis, et multiplicáti sunt nimis, *

et iuménta eórum non minorávit.

Et pauci facti sunt et vexáti sunt *

a tribulatióne malórum et dolóre.

Effúdit contemptiónem super príncipes *

et erráre facit eos in desérto ínvio.

Et suscépit páuperem de inópia *

et pósuit sicut oves famílias.

Vidébunt recti et lætabúntur, *

et omnis iníquitas oppilábit os suum.

Quis sápiens, et custódiet hæc *

et intélleget misericórdias Dómini?

Glória Patri et Fílio *

et Spirítui Sancto,

sicut erat in princípio et nunc et semper *

et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. Vidébunt recti et lætabúntur, et intéllegent misericórdias Dómini.

Dómine, véritas tua usque ad nubes.

Iudícia tua abýssus multa.

LECTIO PRIOR

De libro Michǽæ prophétæ

7, 7-20

Civitas Dei exspectat salutem. Salus in remissione peccatorum

Ego ad Dóminum aspíciam,

exspectábo Deum salvatórem meum;

áudiet me Deus meus.

Ne lætéris, inimíca mea, super me,

quia cécidi: consúrgam;

cum sédeo in ténebris,

Dóminus lux mea est.

Iram Dómini porto,

quóniam peccávi ei,

donec iúdicet causam meam

et fáciat iudícium meum;

edúcet me in lucem,

vidébo iustítiam eius.

Et aspíciet inimíca mea,

et operiétur confusióne,

quæ dicit ad me:

« Ubi est Dóminus Deus tuus? ».

Oculi mei vidébunt in eam;

nunc erit in conculcatiónem

ut lutum plateárum.

Dies véniet ut ædificéntur macériæ tuæ;

in die illa dilatabúntur fines tui.

In die illa usque ad te vénient

habitántes ab Assýria usque ad Ægýptum

et ab Ægýpto usque ad flumen

et a mari usque ad mare

et a monte usque ad montem.

Terra autem erit in desolatiónem

propter habitatóres suos

et propter fructum óperum eórum.

Pasce pópulum tuum in virga tua,

gregem hereditátis tuæ,

habitántes solos in saltu,

in médio hortórum;

pascántur Basan et Gálaad

iuxta dies antíquos.

Secúndum dies egressiónis tuæ de terra Ægýpti

osténde nobis mirabília.

Vidébunt gentes et confundéntur

super omni fortitúdine sua,

ponent manum super os,

aures eórum surdæ erunt;

lingent púlverem sicut serpens,

velut reptília terræ.

Treméntes exíbunt de ǽdibus suis

— ad Dóminum Deum nostrum —

formidábunt et timébunt te.

Quis Deus símilis tui,

qui aufers iniquitátem,

et transis peccátum reliquiárum hereditátis tuæ?

Non servat in ætérnum furórem suum,

quóniam volens misericórdiam est.

Revertétur et miserébitur nostri,

calcábit iniquitátes nostras

et proíciet in profúndum maris

ómnia peccáta nostra.

Dabis veritátem Iacob,

misericórdiam Abraham,

quæ iurásti pátribus nostris

a diébus antíquis.

RESPONSORIUM

Hebr 10, 37b; Mic 7, 19b

Qui ventúrus est, véniet, et non tardábit; et iam non erit timor in fínibus nostris: * Quóniam ipse est salvátor noster.

Calcábit iniquitátes nostras, et proíciet in profúndum maris ómnia peccáta nostra; * Quóniam ipse est salvátor noster.

LECTIO ALTERA

Ex Mónitis sancti Stéphani ad fílium

(Cap. 1. 2. 10: PL 151, 1236-1237. 1242-1244)

Audi, fili mi, patris tui disciplinam

In primis præcípio, cónsulo, suádeo, fili caríssime, si regálem cupis honestáre corónam, ut fidem cathólicam et apostólicam tali diligéntia et custódia consérves, ut ómnibus tibi a Deo subiéctis exémplum prǽbeas, cunctíque ecclesiástici viri mérito te verum christiánæ professiónis nóminent virum, sine qua, pro certo scias, christiánus non díceris vel Ecclésiæ fílius. In regáli quidem palátio post fidem Ecclésia secúndum tenet locum, a cápite nostro, scílicet Christo, prius semináta; deínde per eius membra, útique Apóstolos sanctósque patres transplantáta et fírmiter ædificáta, atque per totum orbem diffúsa. Et quamvis semper novam páriat prolem, in certis tamen locis quasi antíqua habétur.

Hæc autem, fili caríssime, in nostra monarchía adhuc quasi iúvenis et novélla prædicátur; atque idcírco cautióribus evidentioribúsque eget custódibus; ne bonum, quod divína cleméntia nobis concéssit imméritis, per tuam desídiam et pigrítiam atque neglegéntiam destruátur et annihilétur.

Fili mi amabilíssime, dulcédo cordis mei, spes futúræ sóbolis, precor, iúbeo, ut per ómnia et in ómnibus pietáte fultus, non solum parentélæ et cognatióni, vel princípibus, sive dúcibus, sive divítibus, seu vicínis et íncolis sis propítius; verum étiam extráneis et cunctis ad te veniéntibus. Nam opus pietátis ad summam te ducit beatitúdinem. Sis miséricors ómnibus vim patiéntibus, semper illud Dómini in tuis præcórdiis habens exémplum: Misericórdiam volo et non sacrifícium. Pátiens esto ad omnes, non tantum poténtes, sed étiam potestáte caréntes.

Sis dénique fortis, ne te prospéritas nimis élevet, aut advérsitas deíciat. Sis quoque húmilis, ut Deus te altum fáciat, hic et in futúro. Sis vero modéstus, et ultra modum néminem púnias vel damnes. Sis mitis, ut numquam iustítiæ repúgnes. Sis honéstus, ut numquam alícui spontáneum ínferas dédecus. Sis pudícus, ut cunctos libídinis fœtóres, sicut stímulum mortis, evítes.

Hæc ómnia supérius libáta regálem compónunt corónam, sine quibus valet nullus hic regnáre, nec ad ætérnum pertíngere regnum.

RESPONSORIUM

Tob 4, 8; Sir 35, 11a. 12a

Quómodo habúeris, fac eleemósynam. * Si tibi fúerit largior substántia, plus ex illa fac. Si exíguum habúeris, secúndum exíguum.

In omni dato, hílarem fac vultum tuum; da Altíssimo secúndum datum eius. * Si tibi fúerit largior substántia, plus ex illa fac. Si exíguum habúeris, secúndum exíguum.

ORATIO

Orémus.

Concéde, quǽsumus, Ecclésiæ tuæ, omnípotens Deus, ut beátum Stéphanum, quem regnántem in terris propagatórem hábuit, propugnatórem habére mereátur gloriósum in cælis. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.

Amen.

Deinde, saltem in celebratione communi, additur acclamatio:

Benedicámus Dómino.

Deo grátias.

In celebratione protracta vigiliæ dominicalis et sollemnitatum, ante hymnum Te Deum dicuntur cantica et legitur Evangelium, sicut in Appendice indicatur.

Si Officium lectionis dicitur immediate ante aliam Horam, tunc initio prædicti Officii præponi potest hymnus huic Horæ congruus; in fine vero omittuntur oratio et acclamatio, atque initio sequentis Horæ omittitur versus introductorius cum Gloria Patri etc.

Text © LIBRERIA EDITRICE VATICANA.

© 1999-2024 J. Vidéky