Officium lectionis
Deus, in adiutórium meum inténde.
Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio et nunc et semper et in sǽcula sæculórum. Amen. Allelúia.
HYMNUS
Iesu, redémptor ómnium,
perpes coróna cǽlitum,
in hac die cleméntius
nostris favéto vócibus,
Sacri tui qua nóminis
conféssor almus cláruit,
cuius celébrat ánnua
devóta plebs sollémnia.
Per illa quæ sunt sǽculi
gressu seréno tránsiit,
tibi fidélis iúgiter
iter salútis pérsequens.
At rite mundi gáudiis
non cor cadúcis ápplicans,
cum ángelis cæléstibus
lætus potítur prǽmiis.
Huius benígnus ánnue
nobis sequi vestígia;
huius precátu sérvulis
dimítte noxam críminis.
Sit, Christe, rex piíssime,
tibi Patríque glória
cum Spíritu Paráclito,
in sempitérna sǽcula. Amen.
PSALMODIA
Ant. 1 Salvum me fac, Dómine, propter misericórdiam tuam.
Dómine, ne in furóre tuo árguas me, *
neque in ira tua corrípias me.
Miserére mei, Dómine, quóniam infírmus sum; *
sana me, Dómine, quóniam conturbáta sunt ossa mea.
Et ánima mea turbáta est valde, *
sed tu, Dómine, úsquequo?
Convértere, Dómine, éripe ánimam meam; *
salvum me fac propter misericórdiam tuam.
Quóniam non est in morte, qui memor sit tui, *
in inférno autem quis confitébitur tibi?
Laborávi in gémitu meo, †
lavábam per síngulas noctes lectum meum; *
lácrimis meis stratum meum rigábam.
Turbátus est a mæróre óculus meus, *
inveterávi inter omnes inimícos meos.
Discédite a me omnes, qui operámini iniquitátem, *
quóniam exaudívit Dóminus vocem fletus mei.
Exaudívit Dóminus deprecatiónem meam, *
Dóminus oratiónem meam suscépit.
Erubéscant et conturbéntur veheménter omnes inimíci mei; *
convertántur et erubéscant valde velóciter.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Salvum me fac, Dómine, propter misericórdiam tuam.
Ant. 2 Factus est Dóminus refúgium páuperi in tribulatióne.
Confitébor tibi, Dómine, in toto corde meo, *
narrábo ómnia mirabília tua.
Lætábor et exsultábo in te, *
psallam nómini tuo, Altíssime.
Cum convertúntur inimíci mei retrórsum, *
infirmántur et péreunt a fácie tua.
Quóniam fecísti iudícium meum et causam meam, *
sedísti super thronum, qui iúdicas iustítiam.
Increpásti gentes, perdidísti ímpium, *
nomen eórum delésti in ætérnum et in sǽculum sǽculi.
Inimíci defecérunt, solitúdines sempitérnæ factæ sunt; *
et civitátes destruxísti: périit memória eórum cum ipsis.
Dóminus autem in ætérnum sedébit, *
parávit in iudícium thronum suum
et ipse iudicábit orbem terræ in iustítia, *
iudicábit pópulos in æquitáte.
Et erit Dóminus refúgium opprésso, *
refúgium in opportunitátibus, in tribulatióne.
Et sperent in te, qui novérunt nomen tuum, *
quóniam non dereliquísti quæréntes te, Dómine.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Factus est Dóminus refúgium páuperi in tribulatióne.
Ant. 3 Annuntiábo laudatiónes tuas in portis fíliæ Sion.
Psállite Dómino, qui hábitat in Sion; *
annuntiáte inter gentes stúdia eius.
Quóniam requírens sánguinem recordátus est eórum, *
non est oblítus clamórem páuperum.
Miserére mei, Dómine; †
vide afflictiónem meam de inimícis meis, *
qui exáltas me de portis mortis,
ut annúntiem omnes laudatiónes tuas in portis fíliæ Sion, *
exsúltem in salutári tuo.
Infíxæ sunt gentes in fóvea, quam fecérunt; †
in láqueo isto, quem abscondérunt, *
comprehénsus est pes eórum.
Manifestávit se Dóminus iudícium fáciens; *
in opéribus mánuum suárum comprehénsus est peccátor.
Converténtur peccatóres in inférnum, *
omnes gentes, quæ obliviscúntur Deum.
Quóniam non in finem oblívio erit páuperis; *
exspectátio páuperum non períbit in ætérnum.
Exsúrge, Dómine, non confortétur homo; *
iudicéntur gentes in conspéctu tuo.
Constítue, Dómine, terrórem super eos, *
sciant gentes quóniam hómines sunt.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Annuntiábo laudatiónes tuas in portis fíliæ Sion.
Da mihi intelléctum, et servábo legem tuam.
Et custódiam illam in toto corde meo.
LECTIO PRIOR
De libro Sophoníæ prophétæ
3, 8-20
Salus pauperibus Israel promittitur
« Exspécta me,
dicit Dóminus,
in die, qua surgam ut testis;
quia iudícium meum, ut cóngregem gentes
et cólligam regna,
ut effúndam super eas indignatiónem meam,
omnem iram furóris mei;
in igne enim zeli mei
devorábitur omnis terra.
Quia tunc reddam pópulis
lábium purum,
ut ínvocent omnes in nómine Dómini
et sérviant ei úmero uno.
Ultra flúmina Æthiópiæ,
inde súpplices mei,
fílii dispersórum meórum
déferent munus mihi.
In die illa non confundéris
super cunctis actiónibus tuis,
quibus prævaricáta es in me;
quia tunc áuferam de médio tui
magníloquos supérbos tuos,
et non adícies exaltári ámplius
in monte sancto meo.
Et derelínquam in médio tui
pópulum páuperem et egénum ».
Et sperábunt in nómine Dómini
relíquiæ Israel.
Non fácient iniquitátem,
nec loquéntur mendácium;
et non inveniétur in ore eórum
lingua dolósa,
quóniam ipsi pascéntur et accubábunt,
et non erit qui extérreat.
Lauda, fília Sion,
iubiláte, Israel!
Lætáre et exsúlta in omni corde,
fília Ierúsalem!
Abstulit Dóminus iudícium tuum,
avértit inimícos tuos;
rex Israel Dóminus in médio tui,
non timébis malum ultra.
In die illa dicétur Ierúsalem:
« Noli timére, Sion;
ne dissolvántur manus tuæ!
Dóminus Deus tuus in médio tui,
fortis ipse salvábit;
gaudébit super te in lætítia,
commótus in dilectióne sua;
exsultábit super te in laude
sicut in die convéntus ».
« Auferam a te calamitátem,
ut non ultra hábeas super ea oppróbrium.
Ecce ego interfíciam
omnes, qui afflixérunt te
in témpore illo;
et salvábo claudicántem
et eam, quæ eiécta fúerat, congregábo;
et ponam eos in laudem et in nomen
in omni terra confusiónis eórum,
in témpore illo, quo addúcam vos,
et in témpore, quo congregábo vos.
Dabo enim vos in nomen et in laudem
ómnibus pópulis terræ,
cum convértero sortem vestram
coram óculis vestris »,
dicit Dóminus.
RESPONSORIUM
Soph 3, 12. 9a
Derelínquam in médio tui pópulum páuperem et egénum. * Et sperábunt in nómine Dómini relíquiæ Israel.
Tunc reddam pópulis lábium purum, ut ínvocent omnes in nómine Dómini. * Et sperábunt in nómine Dómini relíquiæ Israel.
LECTIO ALTERA
Ex Testaménto spiritáli sancti Ludovíci ad fílium
(Acta Sanctorum Augusti 5 [1868], 546)
Rex iustus erigit terram
Fili caríssime, imprímis te dóceo quod Dóminum Deum tuum díligas ex toto corde tuo et ex tota virtúte tua; nam sine hoc non est salus.
Fili, debes te custodíre ab ómnibus quæ Deo nóveris displicére, vidélicet ab omni mortáli peccáto, ita quod prius débeas te permíttere omni génere martýrii cruciári quam áliquod mortále peccátum commíttere.
Prætérea si Dóminus tibi áliquam tribulatiónem habére permíserit, benígne et cum gratiárum actióne debes sustinére, cógitans quod ad bonum tuum próvenit et quod hoc fórsitan bene meruísti. Insuper si Dóminus tibi prosperitátem quamcúmque contúlerit, debes ei humíliter regratiári, cavens ne inde fias detérior, sive per vanam glóriam sive quocúmque álio modo, quia non debes Deum impugnáre vel offéndere de donis suis.
Libénter étiam et devóte áudias Offícium Ecclésiæ, et quámdiu eris in ecclésia, cave ne vage circumspícias, nec vana loquáris, sed ora Dóminum devóte sive ore sive cordis meditatióne.
Cor hábeas pietátis ad páuperes, míseros et afflíctos, et secúndum posse tuum eis subvénias et eos consoléris. De ómnibus benefíciis tuis tibi collátis a Deo grátias agas illi, ut sis dignus maióra accípere. Erga súbditos tuos ita iuste te hábeas quod líneam iustítiæ téneas, non declínans ad déxteram neque ad sinístram; et semper plus te téneas ex parte páuperis quam dívitis, donec sis certus de veritáte. Sis díligens quod omnes súbditi tui iustítia et pace servéntur, máxime autem persónæ ecclesiásticæ et religiósæ.
Sis devótus et obœ́diens matri nostræ Románæ Ecclésiæ et summo Pontífici tamquam patri spiritáli. Labóra quod omne peccátum de terra tua removeátur, máxime autem blasphémiæ et hǽreses.
O fili caríssime, in fine do tibi omnem benedictiónem quam pius pater potest donáre fílio, et tota Trínitas et omnes sancti custódiant te ab omni malo. Et det tibi Dóminus grátiam faciéndi suam voluntátem táliter, quod serviátur et honorétur per te, ita quod post hanc vitam nos simul perveniámus ad ipsum vidéndum, amándum et laudándum sine fine. Amen.
RESPONSORIUM
2 Reg 18, 3a. 5b. 6a. 7b
Fecit quod erat bonum coram Dómino; non fuit símilis ei de cunctis régibus: adhǽsit Dómino, * Et non recéssit a vestígiis eius.
Fecit mandáta eius, et erat Dóminus cum eo. * Et non recéssit a vestígiis eius.
ORATIO
Orémus.
Deus, qui beátum Ludovícum e terréni regíminis cura ad cæléstis regni glóriam transtulísti, eius, quǽsumus, intercessióne concéde, ut, per múnera temporália quæ gérimus, regnum tuum quærámus ætérnum. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
Amen.
Deinde, saltem in celebratione communi, additur acclamatio:
Benedicámus Dómino.
Deo grátias.
In celebratione protracta vigiliæ dominicalis et sollemnitatum, ante hymnum Te Deum dicuntur cantica et legitur Evangelium, sicut in Appendice indicatur.
Si Officium lectionis dicitur immediate ante aliam Horam, tunc initio prædicti Officii præponi potest hymnus huic Horæ congruus; in fine vero omittuntur oratio et acclamatio, atque initio sequentis Horæ omittitur versus introductorius cum Gloria Patri etc.
Text © LIBRERIA EDITRICE VATICANA.
© 1999-2024 J. Vidéky