Pórtio mea Dóminus: *

dixi custodíre verba tua.

Deprecátus sum fáciem tuam in toto corde meo; *

miserére mei secúndum elóquium tuum.

Cogitávi vias meas *

et convérti pedes meos in testimónia tua.

Festinávi et non sum morátus, *

ut custódiam præcépta tua.

Funes peccatórum circumpléxi sunt me, *

et legem tuam non sum oblítus.

Média nocte surgébam ad confiténdum tibi *

super iudícia iustítiæ tuæ.

Párticeps ego sum ómnium timéntium te *

et custodiéntium mandáta tua.

Misericórdia tua, Dómine, plena est terra; *

iustificatiónes tuas doce me.

Glória Patri et Fílio *

et Spirítui Sancto,

sicut erat in princípio et nunc et semper *

et in sǽcula sæculórum. Amen.

Auribus pércipe, Deus, oratiónem meam †

et ne abscondáris a deprecatióne mea; *

inténde mihi et exáudi me.

Excússus sum in meditatióne mea et conturbátus sum *

a voce inimíci et a tribulatióne peccatóris.

Quóniam devolvérunt in me iniquitátem *

et in ira molésti erant mihi.

Cor meum torquétur intra me, *

et formído mortis cécidit super me.

Timor et tremor venérunt super me, *

et contéxit me pavor.

Et dixi: « Quis dabit mihi pennas sicut colúmbæ, *

et volábo et requiéscam?

Ecce elongábo fúgiens *

et manébo in solitúdine.

Exspectábo eum, qui salvum me fáciat *

a spíritu procéllæ et tempestáte ».

Díssipa, Dómine, dívide linguas eórum, *

quóniam vidi violéntiam et contentiónem in civitáte.

Die ac nocte circúmeunt eam super muros eius, †

iníquitas et labor et insídiæ in médio eius; *

et non defécit de platéis eius frauduléntia et dolus.

Glória Patri et Fílio *

et Spirítui Sancto,

sicut erat in princípio et nunc et semper *

et in sǽcula sæculórum. Amen.

Quóniam si inimícus meus maledixísset mihi, *

sustinuíssem útique;

et si is, qui óderat me, super me magnificátus fuísset, *

abscondíssem me fórsitan ab eo.

Tu vero, homo coæquális meus, *

familiáris meus et notus meus,

qui simul habúimus dulce consórtium: *

in domo Dei ambulávimus in concúrsu.

Ego autem ad Deum clamábo, *

et Dóminus salvábit me.

Véspere et mane et merídie meditábor et ingemíscam, *

et exáudiet vocem meam.

Rédimet in pace ánimam meam ab his, qui impúgnant me, *

quóniam in multis sunt advérsum me.

Exáudiet Deus et humiliábit illos, *

qui est ante sǽcula.

Non enim est illis commutátio, *

et non timuérunt Deum.

Exténdit manum suam in sócios; *

contaminávit fœdus suum.

Lene super butýrum est os eius, *

pugna autem cor illíus:

mollíti sunt sermónes eius super óleum, *

et ipsi sunt gládii destrícti.

Iacta super Dóminum curam tuam, †

et ipse te enútriet; *

non dabit in ætérnum fluctuatiónem iusto.

Tu vero, Deus, dedúces eos *

in púteum intéritus.

Viri sánguinum et dolósi non dimidiábunt dies suos; *

ego autem sperábo in te, Dómine.

Glória Patri et Fílio *

et Spirítui Sancto,

sicut erat in princípio et nunc et semper *

et in sǽcula sæculórum. Amen.