Quare fremuérunt gentes, *

et pópuli meditáti sunt inánia?

Astitérunt reges terræ, †

et príncipes convenérunt in unum *

advérsus Dóminum et advérsus christum eius:

« Dirumpámus víncula eórum *

et proiciámus a nobis iugum ipsórum! ».

Qui hábitat in cælis, irridébit eos, *

Dóminus subsannábit eos.

Tunc loquétur ad eos in ira sua *

et in furóre suo conturbábit eos:

« Ego autem constítui regem meum *

super Sion, montem sanctum meum! ».

Prædicábo decrétum eius. †

Dóminus dixit ad me: « Fílius meus es tu; *

ego hódie génui te.

Póstula a me, et dabo tibi gentes hereditátem tuam *

et possessiónem tuam términos terræ.

Reges eos in virga férrea *

et tamquam vas fíguli confrínges eos ».

Et nunc, reges, intellégite, *

erudímini, qui iudicátis terram.

Servíte Dómino in timóre *

et exsultáte ei cum tremóre.

Apprehéndite disciplínam: †

ne quando irascátur, et pereátis de via, *

cum exárserit in brevi ira eius.

Beáti omnes, *

qui confídunt in eo.

Glória Patri et Fílio *

et Spirítui Sancto,

sicut erat in princípio et nunc et semper *

et in sǽcula sæculórum. Amen.

Exspéctans exspectávi Dóminum, *

et inténdit mihi.

Et exaudívit clamórem meum *

et edúxit me de lacu misériæ et de luto fæcis;

et státuit super petram pedes meos *

et firmávit gressus meos.

Et immísit in os meum cánticum novum, *

carmen Deo nostro.

Vidébunt multi et timébunt *

et sperábunt in Dómino.

Beátus vir, qui pósuit Dóminum spem suam *

et non respéxit supérbos et declinántes in mendácium.

Multa fecísti tu, Dómine Deus meus, mirabília tua, †

et cogitatiónes tuas pro nobis: *

non est qui símilis sit tibi.

Si nuntiáre et éloqui volúero, *

multiplicabúntur super númerum.

Sacrifícium et oblatiónem noluísti, *

aures autem fodísti mihi.

Holocáustum et pro peccáto non postulásti, *

tunc dixi: « Ecce vénio.

In volúmine libri scriptum est de me. *

Fácere voluntátem tuam,

Deus meus, vólui; *

et lex tua in præcórdiis meis ».

Annuntiávi iustítiam tuam in ecclésia magna; *

ecce lábia mea non prohibébo, Dómine, tu scisti.

Iustítiam tuam non abscóndi in corde meo, *

veritátem tuam et salutáre tuum dixi.

Non abscóndi misericórdiam tuam *

et veritátem tuam ab ecclésia magna.

Tu autem, Dómine, ne prohíbeas miseratiónes tuas a me; *

misericórdia tua et véritas tua semper suscípiant me,

quóniam circumdedérunt me mala, quorum non est númerus; †

comprehendérunt me iniquitátes meæ, *

et non pótui vidére.

Multiplicáta sunt super capíllos cápitis mei, *

et cor meum derelíquit me.

Glória Patri et Fílio *

et Spirítui Sancto,

sicut erat in princípio et nunc et semper *

et in sǽcula sæculórum. Amen.

Complacuísti tibi, Dómine, in terra tua, *

convertísti captivitátem Iacob.

Remisísti iniquitátem plebis tuæ, *

operuísti ómnia peccáta eórum.

Contraxísti omnem iram tuam, *

revertísti a furóre indignatiónis tuæ.

Convérte nos, Deus, salutáris noster, *

et avérte iram tuam a nobis.

Numquid in ætérnum irascéris nobis *

aut exténdes iram tuam a generatióne in generatiónem?

Nonne tu convérsus vivificábis nos, *

et plebs tua lætábitur in te?

Osténde nobis, Dómine, misericórdiam tuam *

et salutáre tuum da nobis.

Audiam, quid loquátur Dóminus Deus, †

quóniam loquétur pacem ad plebem suam et sanctos suos *

et ad eos, qui convertúntur corde.

Vere prope timéntes eum salutáre ipsíus, *

ut inhábitet glória in terra nostra.

Misericórdia et véritas obviavérunt sibi, *

iustítia et pax osculátæ sunt.

Véritas de terra orta est, *

et iustítia de cælo prospéxit.

Etenim Dóminus dabit benignitátem, *

et terra nostra dabit fructum suum.

Iustítia ante eum ambulábit, *

et ponet in via gressus suos.

Glória Patri et Fílio *

et Spirítui Sancto,

sicut erat in princípio et nunc et semper *

et in sǽcula sæculórum. Amen.

Te Deum laudámus: *

te Dóminum confitémur.

Te ætérnum Patrem, *

omnis terra venerátur.

Tibi omnes ángeli, *

tibi cæli et univérsæ potestátes:

tibi chérubim et séraphim *

incessábili voce proclámant:

Sanctus, * Sanctus, * Sanctus *

Dóminus Deus Sábaoth.

Pleni sunt cæli et terra *

maiestátis glóriæ tuæ.

Te gloriósus *

Apostolórum chorus,

te prophetárum *

laudábilis númerus,

te mártyrum candidátus *

laudat exércitus.

Te per orbem terrárum *

sancta confitétur Ecclésia,

Patrem *

imménsæ maiestátis;

venerándum tuum verum *

et únicum Fílium;

Sanctum quoque *

Paráclitum Spíritum.

Tu rex glóriæ, *

Christe.

Tu Patris *

sempitérnus es Fílius.

Tu, ad liberándum susceptúrus hóminem, *

non horruísti Vírginis úterum.

Tu, devícto mortis acúleo, *

aperuísti credéntibus regna cælórum.

Tu ad déxteram Dei sedes, *

in glória Patris.

Iudex créderis *

esse ventúrus.

Te ergo quǽsumus, tuis fámulis súbveni, *

quos pretióso sánguine redemísti.

Ætérna fac cum sanctis tuis *

in glória numerári.

Hæc ultima pars hymni ad libitum omitti potest.

Salvum fac pópulum tuum, Dómine, *

et bénedic hereditáti tuæ.

Et rege eos, *

et extólle illos usque in ætérnum.

Per síngulos dies *

benedícimus te;

et laudámus nomen tuum in sǽculum, *

et in sǽculum sǽculi.

Dignáre, Dómine, die isto *

sine peccáto nos custodíre.

Miserére nostri, Dómine, *

miserére nostri.

Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos, *

quemádmodum sperávimus in te.

In te, Dómine, sperávi: *

non confúndar in ætérnum.