Ad Dóminum, cum tribulárer, clamávi, *

et exaudívit me.

Dómine, líbera ánimam meam a lábiis mendácii, *

a lingua dolósa.

Quid detur tibi aut quid apponátur tibi, *

lingua dolósa?

Sagíttæ poténtis acútæ *

cum carbónibus iuniperórum.

Heu mihi, quia peregrinátus sum in Mosoch, *

habitávi ad tabernácula Cedar!

Multum íncola fuit ánima mea *

cum his, qui odérunt pacem.

Ego eram pacíficus; *

cum loquébar, illi impugnábant me.

Levábo óculos meos in montes: *

unde véniet auxílium mihi?

Auxílium meum a Dómino, *

qui fecit cælum et terram.

Non dabit in commotiónem pedem tuum, *

neque dormitábit, qui custódit te.

Ecce non dormitábit neque dórmiet, *

qui custódit Israel.

Dóminus custódit te, †

Dóminus umbráculum tuum, *

ad manum déxteram tuam.

Per diem sol non percútiet te, *

neque luna per noctem.

Dóminus custódiet te ab omni malo; *

custódiet ánimam tuam Dóminus.

Dóminus custódiet intróitum tuum et éxitum tuum *

ex hoc nunc et usque in sǽculum.

Lætátus sum in eo quod dixérunt mihi: *

« In domum Dómini íbimus ».

Stantes iam sunt pedes nostri *

in portis tuis, Ierúsalem.

Ierúsalem, quæ ædificáta est ut cívitas, *

sibi compácta in idípsum.

Illuc enim ascendérunt tribus, tribus Dómini, *

testimónium Israel,
ad confiténdum nómini Dómini.

Quia illic sedérunt sedes ad iudícium, *

sedes domus David.

Rogáte, quæ ad pacem sunt Ierúsalem: *

« Secúri sint diligéntes te!

Fiat pax in muris tuis, *

et secúritas in túrribus tuis! ».

Propter fratres meos et próximos meos *

loquar: « Pax in te! ».

Propter domum Dómini Dei nostri *

exquíram bona tibi.