Miserére mei, Deus, miserére mei, *

quóniam in te cónfugit ánima mea;

et in umbra alárum tuárum confúgiam, *

donec tránseant insídiæ.

Clamábo ad Deum Altíssimum, *

Deum, qui benefécit mihi.

Mittet de cælo et liberábit me; †

dabit in oppróbrium conculcántes me. *

Mittet Deus misericórdiam suam
et veritátem suam.

Anima mea recúmbit in médio catulórum leónum *

devorántium fílios hóminum.

Dentes eórum arma et sagíttæ *

et lingua eórum gládius acútus.

Exaltáre super cælos, Deus, *

super omnem terram glória tua.

Láqueum paravérunt pédibus meis, *

et incurvávit se ánima mea;

fodérunt ante fáciem meam fóveam, *

et ipsi incidérunt in eam.

Parátum cor meum, Deus, †

parátum cor meum; *

cantábo et psalmum dicam.

Exsúrge, glória mea, †

exsúrge, psaltérium et cíthara, *

excitábo auróram.

Confitébor tibi in pópulis, Dómine, *

et psalmum dicam tibi in natiónibus,

quóniam magnificáta est usque ad cælos
misericórdia tua *

et usque ad nubes véritas tua.

Exaltáre super cælos, Deus, *

super omnem terram glória tua.

Ier 31, 10-14

Audíte verbum Dómini, gentes, *

et annuntiáte in ínsulis, quæ procul sunt,
et dícite:

« Qui dispérsit Israel, congregábit eum *

et custódiet eum sicut pastor gregem suum ».

Redémit enim Dóminus Iacob *

et liberávit eum de manu potentióris.

Et vénient et laudábunt in monte Sion *

et cónfluent ad bona Dómini,

super fruménto et vino et óleo *

et fetu pécorum et armentórum;

erítque ánima eórum quasi hortus irríguus, *

et ultra non esúrient.

Tunc lætábitur virgo in choro, *

iúvenes et senes simul.

« Et convértam luctum eórum in gáudium *

et consolábor eos et lætificábo a dolóre suo.

Et inebriábo ánimam sacerdótum pinguédine, *

et pópulus meus bonis meis adimplébitur ».

Magnus Dóminus et laudábilis nimis *

in civitáte Dei nostri.

† Mons sanctus eius collis speciósus, *

exsultátio univérsæ terræ.

Mons Sion, extréma aquilónis, *

cívitas regis magni.

Deus in dómibus eius notus *

factus est ut refúgium.

Quóniam ecce reges congregáti sunt, *

convenérunt in unum.

Ipsi cum vidérunt, sic admiráti sunt, *

conturbáti sunt, diffugérunt;

illic tremor apprehéndit eos, *

dolóres ut parturiéntis.

In spíritu oriéntis *

cónteres naves Tharsis.

Sicut audívimus, sic vídimus
in civitáte Dómini virtútum, †

in civitáte Dei nostri; *

Deus fundávit eam in ætérnum.

Recogitámus, Deus, misericórdiam tuam *

in médio templi tui.

Secúndum nomen tuum, Deus, †

sic et laus tua in fines terræ; *

iustítia plena est déxtera tua.

Lætétur mons Sion, †

et exsúltent fíliæ Iudæ *

propter iudícia tua.

Circúmdate Sion et complectímini eam, *

numeráte turres eius.

Pónite corda vestra in virtúte eius †

et percúrrite domos eius, *

ut enarrétis in progénie áltera.

Quóniam hic est Deus, Deus noster †

in ætérnum et in sǽculum sǽculi; *

ipse ducet nos in sǽcula.

Lc 1, 68-79

Benedíctus Dóminus Deus Israel, *

quia visitávit et fecit redemptiónem plebi suæ

et eréxit cornu salútis nobis *

in domo David púeri sui,

sicut locútus est per os sanctórum, *

qui a sǽculo sunt, prophetárum eius,

salútem ex inimícis nostris *

et de manu ómnium, qui odérunt nos;

ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris *

et memorári testaménti sui sancti,

iusiurándum, quod iurávit ad Abraham patrem nostrum, *

datúrum se nobis,

ut sine timóre, de manu inimicórum liberáti, *

serviámus illi

in sanctitáte et iustítia coram ipso *

ómnibus diébus nostris.

Et tu, puer, prophéta Altíssimi vocáberis: *

præíbis enim ante fáciem Dómini paráre vias eius,

ad dandam sciéntiam salútis plebi eius *

in remissiónem peccatórum eórum,

per víscera misericórdiæ Dei nostri, *

in quibus visitábit nos óriens ex alto,

illumináre his, qui in ténebris et in umbra mortis sedent *

ad dirigéndos pedes nostros in viam pacis.